ΣΙΑΤΣΟΥ Μια ολιστική αγωγή υγείας με αποτελέσματα σε βάθος

Σιάτσου, στα ιαπωνικά, σημαίνει «πίεση με τα δάκτυλα». Είναι μια αγωγή υγείας που εμφανίστηκε ολοκληρωμένη στην Ιαπωνία στις αρχές του 20ου αιώνα και βασίζει τη θεωρία της στην Παραδοσιακή Κινέζικη και Γιαπωνέζικη Ιατρική, όπως και ο βελονισμός.


Το Σιάτσου λοιπόν είναι μια μέθοδος που στοχεύει στη διασφάλιση  και τη βελτίωση της σωματικής και της ψυχικής ευεξίας. Ο πρωταρχικός του σκοπός είναι η αποκατάσταση της ψυχοσωματικής ισορροπίας. Ενεργοποιεί ς προς αυτή την κατεύθυνση το εγγενές σε κάθε οργανισμό θεραπευτικό δυναμικό, ενώ σημαντικό ρόλο στα αποτελέσματά του παίζει το άγγιγμα και η ανθρώπινη επαφή.

Κάθε ενόχληση, σύμπτωμα ή ασθένεια δείχνει, κατά τη θεωρία του σιάτσου, μια ανισορροπία στη ζωτική ενέργεια του ατόμου.
Ο ασκών χρησιμοποιεί τους αντίχειρες, τα δάχτυλα, τους αγκώνες ή τα γόνατα για να εφαρμόσει πιέσεις αλλά και άλλες τεχνικές (διατάσεις κ.α.) στους «μεσημβρινούς», τα «κανάλια» μέσα στα οποία ρέει η ενέργεια σε όλο το σώμα.

Με αυτόν τον τρόπο βοηθάει στην αποκατάσταση της ροής της ενέργειας και στην ανακούφιση των ενοχλήσεων, προάγοντας έτσι αυτό το αίσθημα ευεξίας, σωματικής και ψυχικής, που συνδέεται με την υγεία.
Μία συνεδρία σιάτσου συνήθως διαρκεί 50-60 λεπτά και γίνεται με τον δεχόμενο την αγωγή ντυμένο με άνετα ρούχα και ξαπλωμένο - ως επί το πλείστον - σε ένα στρώμα (φουτόν) στο πάτωμα. 

Συνήθως έχει καλά αποτελέσματα:  σε μυοσκελετικά προβλήματα με πόνο ή δυσκαμψία, σε προβλήματα λειτουργίας του πεπτικού συστήματος, σε πονοκεφάλους ή ημικρανίες, προβλήματα περιόδου, άγχος, υπερένταση και αϋπνίες, κούραση και μειωμένη αντοχή, δυσκολία στη συγκέντρωση, σε δύσκολες ψυχολογικές ή συναισθηματικές καταστάσεις, όπως το πένθος ή ο χωρισμός, και πολλά ακόμη που απασχολούν όλους μας, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία, την ηλικία, το φύλο ή τις συνθήκες και τον τρόπο ζωής.